- Βαλεντινιανός
- (Valentinian). Όνομα Ρωμαίων αυτοκρατόρων. 1. Β. Α’ (Σλαβονία 321 – 375 μ.Χ.). Αυτοκράτορας του Δυτ. Ρωμαϊκού κράτους (364-375). Γιος ασήμαντου αξιωματικού, έγινε αυτοκράτορας κατ’ απαίτηση του στρατού. Ο αδελφός του Βαλέντιος έγινε συναυτοκράτορας για τις ανατολικές περιοχές. Έδιωξε τους Αλαμανούς από τη Γαλατία, πολέμησε εναντίον των Φράγκων, και ο στρατηγός του Θεοδόσιος εξασφάλισε μεγάλο μέρος της Βρετανίας. Προσπάθησε να βελτιώσει την τύχη των φτωχότερων πολιτών του. 2. Β. Β’ (Τρεβίρο 371 – 392 μ.Χ.). Αυτοκράτορας του Δυτ. Ρωμαϊκού κράτους (375-392). Γιος του προηγούμενου και της Ιουστίνης, έγινε αυτοκράτορας το 375 μαζί με τον ετεροθαλή αδελφό του Γρατιανό και μετά τον θάνατο εκείνου (383) κυβέρνησε τη χώρα μόνος του, έως τη δολοφονία του το 392, αν και το μεγαλύτερο διάστημα βρισκόταν υπό κηδεμονία. Προηγουμένως είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει τον θρόνο στον σφετεριστή Μάξιμο, που εκδιώχτηκε όμως από τον αυτοκράτορα της Ανατολής Θεοδόσιο Α’. 3. Β. Γ’ (Ραβένα 419 – 455 μ.Χ.). Αυτοκράτορας του Δυτ. Ρωμαϊκού κράτους (425-455). Γιος του Κωνσταντίνου Γ’ και της Γκάλα Πλασίντια, νυμφεύτηκε την Ευδοξία, κόρη του Θεοδοσίου Β’. Ο στρατηγός του Αέτιος σημείωσε μεγάλες νίκες εναντίον των Ούνων, και μετά τα καταλανικά πεδία, ο Β. έδωσε την κόρη του Πλασίντια στο γιο του Αέτιου. Μετά τη διάλυση των Ούνων, ο Β. έκρινε πως έπρεπε να απαλλαγεί από τον Αέτιο, και τον σκότωσε ο ίδιος, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας (454). Στις 16 Μαρτίου του 455 δολοφονήθηκε από έναν πρώην υπασπιστή του Αέτιου. Ο Β. Γ’ επιχείρησε με τους νόμους του (NovellaeValentinianae) να μεταρρυθμίσει τη διοίκηση και να αναδιοργανώσει την άμυνα της Ρώμης. Με τον θάνατό του διαλύθηκε ουσιαστικά το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος.
Dictionary of Greek. 2013.